รีวิว :MIRAI | มิไร มหัศจรรย์วันสองวัย

ฉันคิดว่าแฟน ๆ ของ "Inside Out" ของ Pixar อาจจะชอบ "Mirai" แอนิเมชั่นญี่ปุ่นแนวแฟนตาซีที่ให้กำลังใจแต่มีความหมายดี นั่นไม่ได้ทำให้แฟน ๆ ของ Pixar ผิดหวัง (หรืออาจจะเป็นเสียงเคาะเล็กน้อย) มากเท่ากับการยอมรับล่วงหน้าว่าทั้ง "Inside Out" และ "Mirai" ไม่เพียงไม่ถูกใจฉันเท่านั้น แต่ในความคิดของฉัน พูดกับเด็กอย่างมีความหมาย

ทั้ง "Inside Out" และ "Mirai" จินตนาการถึงชีวิตภายในของเด็กๆ อีกครั้งผ่านเลนส์ของความคิดที่อยู่ลึกสุดของเด็กแต่ละคน ความวุ่นวายทางอารมณ์ของตัวละครเอกทั้งสองแสดงออกมาผ่านจินตนาการตามตัวอักษรที่อธิบายอย่างประณีตเกินไปว่าความรู้สึกแย่ๆ มาจากไหน เพื่อประโยชน์ในการรักษาอารมณ์ปกติแม้ว่าจะเป็นเด็กก็ตาม ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่าง "Inside Out" และ "Mirai" คือภาพยนตร์เรื่องหลังที่โค้งอย่างสม่ำเสมอดูเหมือนจะแนะนำว่าเพื่อนในจินตนาการและวันที่เล่นจะเกิดขึ้นกับตัวเอกที่เป็นเด็ก Kun (Jaden Waldman ในภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ออกฉายเป็นภาษาอังกฤษ) เด็กคนนี้ซึ่งต่อสู้กับความรู้สึกเห็นอกเห็นใจที่ต้องพลัดถิ่นอย่างต่อเนื่องหลังจากกำเนิดของมิไร น้องสาวผู้น่ารักของเขา (คาเอเดะ ฮอนโด) ไม่ฝันกลางวัน: เขาถูกพัดพาไปตามสไตล์ของวอลเตอร์ มิตตี้ ในจินตนาการที่ไม่รู้สึกเหมือนอะไรเลย เด็กจริงจะจินตนาการ การสลับฉากชวนประสาทหลอนเหล่านี้ยังด้อยพัฒนาอย่างมากจนยากที่จะพยักหน้ารับตามเนื้อหาที่ซ้ำซากจำเจของภาพยนตร์แต่เป็นบทเรียนชีวิตที่เพียงพอ ฉันเข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่บางคนอาจชอบ "มิไร" แต่ฉันไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่าฉันชอบมัน และฉันก็จินตนาการไม่ออกว่าเด็กๆ จะชอบมันเช่นกัน

คุนก็เหมือนเด็กเล็กๆ ทั่วไป เป็นเด็กขี้โมโหง่ายเพราะเขาคุ้นเคยกับการเป็นศูนย์กลางของความสนใจ นั่นไม่ใช่แค่คำพูดติดปากจากเด็กวัยสามสิบกว่าหัวไข่ที่ยังไร้เดียงสา: นั่นดูเหมือนจะเป็นมุมมองของผู้สร้างภาพยนตร์ด้วยเช่นกัน (จนถึงประเด็นหนึ่ง) ในตอนแรก คุนกรีดร้องและตะโกนและเรียกร้องให้แม่ของเขา (รีเบคก้า ฮอลล์) ให้ความสนใจเขา ในขณะที่เธอกำลังงุนงงอย่างที่คุณจินตนาการว่าแม่ของทารกแรกเกิดกำลังพยายามที่จะได้สามีที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวของเธอ (จอห์น โช )รีวิวหนังการ์ตูนแอนิเมชั่น

เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระพ่อแม่ พ่อที่ไม่เปิดเผยชื่อของคุนจึงได้รับความสนใจอยู่ครู่หนึ่งด้วยการเป็นผู้ดูแลเด็กที่บ้าน ซึ่งเป็นบทบาทที่พ่อจินตนาการไว้ในตอนแรกว่าเขาน่าจะทำได้ดี แต่หลังจาก 15 นาทีแรกของภาพยนตร์เรื่องนี้ คุนก็ครอบงำเรื่องราวของ "มิไร" อย่างสมบูรณ์ เขาทำหน้าบึ้ง ตะโกน และตะโกนทุกครั้งที่มิไรได้รับความสนใจมากกว่าเขา ดังนั้นในขณะที่สิบห้านาทีแรกของ "Mirai" ซึ่งเป็นพ่อที่ไม่จริงจังของ Cho เข้าควบคุม - นำเสนอส่วนที่ดีที่สุดของภาพยนตร์ส่วนใหญ่ ส่วนที่เหลือ ... เอ่อ ... เกี่ยวกับเรื่องนั้น .