รีวิวหนัง : Home

หลังจากหายหน้าหายตาไปนาน ตอนนี้ทางค่าย ดรีมเวิร์กส์ ก็ได้กลับมาพร้อมกับอนิเมชั่นเรื่องใหม่สีสันจัดจ้านเช่นเคยกันอีกแล้ว สำหรับ Home ผลงานการกำกับของ ทิม จอห์นสัน ที่คราวนี้ดึงเอานักแสดงซีรี่ย์อย่าง จิม พาร์สัน และ นักร้องสาวอย่าง ริฮานน่า มาขึ้นแท่นคนให้เสียงพากย์ตัวละครหลักในหนังเรื่องนี้เลยทีเดียว

เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อโลกถูกยึดครองโดย บูฟ เอเลี่ยนที่มั่นใจตัวเองจนเกินเหตุเพื่อเส­าะแสวงหาดินแดนแห่งใหม่สำหรับ เป็นที่อยู่อาศัย มนุษย์โลกทุกคนต้องอพยพย้ายถิ่นอย่างกระทั­นหัน ขณะนั้นพวกบูฟต่างก็ยุ่งกับการจัดระเบียบป­รับปรุงโลก แต่เมื่อเด็กสาวเจ้าปัญญาอย่าง ทิป จัดการให้พ้นจากการถูกครอบงำ เธอพบว่าตัวเองตกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับบู­ฟที่ถูกเนรเทศอย่าง โอ้ ทั้งคู่ตกเป็นผู้ลี้ภัยและพบว่ามันมีความเ­สี่ยงต่อความสัมพันธ์ระหว่าง ดวงดาวมากกว่า­พวกเขาเคยผจญภัยมาทั้งชีวิต รีวิวซีรี่ย์เกาหลี

ซึ่งเอาจริงๆ ดรีมเวิร์กส์ นี่ก็จัดได้ว่าเป็นค่ายที่ไม่ได้อยู่ตามมาตรฐานของตนเองสักเท่าไหร่นัก เพราะมันก็มีหลายช่วงเหมือนกันที่ค่ายเป๋อย่างเช่นตอนทำ Shrek 4 แต่ก็มีช่วงที่พีคสุดๆอย่างเช่นเรื่องที่ผ่านมาอย่าง How to Train Your Dragon 2 ส่วนถ้าหากถามว่า Home จัดอยู่ในประเภทไหน ก็คงตอบได้ว่าอยู่ในลักษณะกลางๆ ที่ไม่ถึงกับแย่มาก แต่ก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าประทับใจเกินกว่าความสนุก (ซึ่งเช่นเดียวกันกับอนิเมชั่นเรื่องล่าสุดอย่าง Penguins of Madagascar) โดยสิ่งที่ Home สามารถทำได้ดีที่สุด และจะเน้นหนักในส่วนนี้เป็นพิเศษ คงเป็นในด้านของการวางสีสันให้แก่หนังด้วยการวาด คาแรกเตอร์ ทั้งตัวเอเลี่ยน และ มนุษย์ ให้มีปฏิสัมพันธ์กันเชื่อมทางจิตใจ ที่เป็นเรื่องราวของบุคคลที่ถูกทอดทิ้ง และ ไร้ความสำคัญ ซึ่งส่วนเหล่านี้ตัวหนังสามารถเล่าออกมาได้เพลินๆ ย่อยง่าย และไม่เป็นพิษภัยแก่เด็ก

โดยมันผสมผสานกับการเล่าเรื่องที่รวดเร็ว และ เพลงประกอบแนวแดนซ์ซึ่งเป็นอีกเอกลักษณ์ของหนังที่มักจะสร้างสีสันด้วยเสียงเพลงทั้งจาก ริฮานน่า และ เจนนิเฟอร์ โลเปซ ซึ่งแน่นอนว่าใครที่เข้ามาหวังดูความสนุกล้วนๆ ตามสไตล์อนิเมชั่นสายแมส ป๊อปคอร์น ก็ย่อมได้ความสนุกกลับไปในลักษณะที่อาจจะทำให้คุณขำจนนึกถึงวัยเด็กที่เคยหัวเราะไปกับมุกตลกสถานการณ์อีกหลายๆครั้ง

แต่ในขณะเดียวกันถ้าหากมองข้ามเรื่องความสนุกออกไป สิ่งที่เนื้อหา Home พยายามจะนำเสนอกลับยังดูไม่แรงพอนัก โดยเฉพาะการตอบโจทย์ของชื่อเรื่องอย่างความหมายของคำว่า บ้าน ที่แท้จริง ที่เหมือนพยายามจะบอกเป็นนัยว่า คับที่อยู่ง่าย คับใจอยู่ยาก ก็ล้วนแล้วแต่ถูกเล่าแบบผ่านๆเนื่องด้วยต้องเคลื่อนไหวสถานการณ์ที่อิรุงตุงนังมากพอสมควรจนไม่มีเวลากลับมาเล่าในส่วนนี้ เช่นเดียวกันกับตัวละครประเภทที่คอยถูกรังแก และ คอยวิ่งหนี อย่างเหล่า บูฟ ก็ดูจะเป็นเพียงอีกหนึ่งสีสันที่ตัวหนังสร้างขึ้นมา แต่ไม่ได้ตั้งใจจะเล่นเจาะจงในวัตถุดิบนี้มากนัก

ผลลัพธ์ของมันจึงกลายเป็นเพียงอนิเมชั่นอีกหนึ่งเรื่องที่สามารถมอบความสนุก และ สีสัน ภายในเวลากว่า 90 นาทีได้ค่อนข้างเต็มเปี่ยม แต่น่าเสียดายที่เมื่อเดินออกมาจากโรงภาพยนตร์